قورباغه‌ها برای استفاده از مثانه به عنوان ذخیره آب در زمان خشکی معروفند، اما مثانه آن‌ها قابلیت منحصر به فرد دیگری هم دارد: بلعیدن اشیای خارجی و بیرون انداختن آن‌ها، بدون این که به بدن آسیبی برسد.
قورباغه‌هایی که در مناطق خشک و صحرایی زندگی می‌کنند، روشی انحصاری برای ذخیره آب در مواقع خشکی دارند: مثانه!
آن‌ها معروفند به این که مقادیر زیادی آب را درون مثانه خود ذخیره می‌کنند تا بتوانند تا بارندگی بعدی یا پیدا کردن آب دوام بیاورند. اما به نظر می‌رسد این تنها قابلیت ویژه مثانه قورباغه‌ها نیست.
به گزارش دیسکاوری، محققین دانشگاه چارلز داروین واقع در منطقه شمالی، متوجه شده‌اند که قورباغه‌ها به روشی خاص، خود را از شر اشیای خارجی خلاص می‌کنند. آن‌ها در بدن قورباغه‌های درختی و وزغ‌هایی که به وزغ عصا معروف هستند، ناقل‌های رادیویی کار گذاشتند.
اما تنها بعد از 9 روز متوجه شدند که قورباغه‌های درختی ناقل‌های رادیویی را به طرز اسرارآمیزی به طور کل از بدن خود خارج کرده‌اند و وزغ‌های عصا هم ناقل رادیویی را به درون مثانه خود فرستاده‌اند.
تریسی، یکی از محققین این مطالعه می‌گوید: «به نظر می‌رسد که قورباغه‌ها روشی انحصاری برای مواجهه با اشیای خارجی و بیرون انداختن آن‌ها دارند. اما موجودات دیگر مانند مارها و ماهی‌ها و حتی در مواردی انسان‌ها، از راه پوست و یا روده، اشیای خارجی را دفع می‌کنند».
این که یک قورباغه 8 سانتیمتری بتواند یک ناقل 2 سانتیمتری را که درون بدنش قرار گرفته راهی مثانه‌اش کند، محققین را متعجب ساخته است. یکی از محققین می‌نویسد: «اولش که می‌خواستیم ناقل‌ها را درون بدن قورباغه‌ها بگذاریم، فکر می‌کردیم چه عمل وحشتناکی، اما وقتی دیدیم چه اتفاقی افتاد، فقط به این فکر می‌کردیم که این واقعا متفاوت است».
بررسی‌های بیشتر نشان می‌دهد که با ورود جسم خارجی، بافت مثانه گسترش می‌یابد و اطراف آن را احاطه می‌کند. در نهایت هم مانند یک بسته‌بندی، جسم خارجی را به درون مثانه می‌کشاند.
اما چرا قورباغه‌ها باید اصلا چنین قابلیتی داشته باشند؟ شاید چون آن‌ها حشرات را زنده می‌خورند و ممکن است حشره به بافت‌های درونی بدنشان آسیب برساند. یا شاید چون قورباغه‌ها جهنده هستد و در هر پرش ممکن است با زمین برخورد کنند و اشیای خارجی از پوست نازکشان عبور کند و به درون بدنشان برود. یافتن جواب دقیق این سوال، نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
